رمان آرزو

نویسنده لیلی نیکزاد کاربر انجمن نودهشتیا

قسمتی از رمان:

به نام آن کس که به قلم سوگند یاد کرد

به زور رخت خوابم را روی زمین پهن کردم و افتادم . تا آمدم چشمم را روی هم بگذارم ، صدای محبوبه در آمد:مرضی ؟
غریدم : زهرمار!
صدایش از بالای سرم می آمد ، حتما باز از تختش آویزان شده بود : تو رو خدا ! 5 دقیقه !
- فردا صب بگو !
صدایش دور شد : باشه فردا نگی این کیه بهت زنگ می زنه ها !....

منبع کتابخانه نودهشتیا